زردآلو یکی از مهم‌ترین محصولات باغی کشور است. پرثمرترین درختان زردآلو که میوه‌هایشان علاوه بر مصرف داخلی، قابلیت صادرات نیز دارند، عمدتاً در استان‌های آذربایجان شرقی، تهران، خراسان، آذربایجان غربی، سمنان، همدان، زنجان و مرکزی کشت می‌شوند. برداشت زردآلو فقط در بازه زمانی کوتاهی صورت می‌گیرد و زمان نگهداری آن حتی در بهترین شرایط محدود است. بنابراین، این میوه تنها به‌صورت تازه مصرف نمی‌شود و برای تأمین و رساندن آن به دست مصرف‌کنندگان در طول سال، صنایع تبدیلی متنوعی برای فرآوری زردآلو توسعه یافته‌اند؛ از جمله خشک‌کردن، انجماد، تهیه مربا، ژله، مارمالاد، پوره و آب‌میوه. انجماد یکی از مؤثرترین و ایمن‌ترین روش‌های نگهداری مواد غذایی است که نسبت به سایر روش‌ها ساختار و ترکیبات مغذی میوه را بهتر حفظ می‌کند. این روش نه تنها امکان نگهداری بلندمدت زردآلو را فراهم می‌سازد، بلکه دسترسی به این میوه فصلی را در تمام طول سال ممکن می‌کند. این مسئله نقش مهمی در کاهش ضایعات، افزایش بهره‌وری اقتصادی و توسعه صادرات دارد. در این مقاله، فرآوری زردآلو به روش انجماد بررسی می‌شود. به‌واقع، تولید زردآلوی منجمد می‌تواند گامی مؤثر در توسعه زنجیره ارزش این محصول باشد. از این‌رو، آموزش و ترویج روش‌های صحیح انجماد خانگی و صنعتی زردآلو می‌تواند به حفظ کیفیت محصول، کاهش ضایعات و افزایش مصرف آن در خارج از فصل کمک شایانی کند.
)