محصولات کشاورزی از جمله سیر، ممکن است در مرحلههای کاشت، داشت، برداشت و پس از آن دچار تلفات شوند. تلفات، سبب افت ارزش کیفی و کاهش بازارپسندی محصولات کشاورزی میشود. برداشت سیر، مرحلهای بحرانی در ایجاد تلفات فیزیکی ناشی از شکستگی پوستهها و جداشدن حبهها است. هر چه فاصلۀ بین قطع آبیاری مزرعه تا برداشت محصول بیشتر باشد، رطوبت پوستههای سیر و خاک مزرعه کمتر و تلفات فیزیکی بیشتر میشود. افزایش آسیبدیدگیها بر ظاهر محصول سیر اثر نامطلوب دارد و قیمت سیر و درآمد کشاورز را کاهش میدهد. تأخیر در برداشت سیر نیز سبب انتقال بسیاری از آفات و بیماریها از مزرعه به انبار میشود. اصلاح زمان برداشت سیر به ماشینآلات تخصصی برداشت حتی برای مزارع کوچک و دسترسی به امکانات مناسب التیامدهی برای خشککردن پوستهها نیاز دارد. سیر با برگهای سبز و بدون التیامدهی، قابلیت بستهبندی ندارد و قارچها طی نگهداری در انبار، روی پوستههای آن رشد میکنند. در رطوبت نسبی بیش از حد بهینه (65 تا 70 درصد)، زمینه برای فعالیت قارچها و جوانهزنی سوخهای سیر در انبار فراهم میشود و در رطوبت نسبی پایینتر، پوستههای سیر بسیار شکننده میشوند. با اصلاح سیستم بستهبندی اولیه در مزرعه، ارائۀ الگوی مناسب برای سیستم حمل و نقل، بارگیری و تخلیۀ بستهها از وسیلۀ نقلیه و انتخاب بستهبندی مناسب (از نظر جنس و ابعاد) میتوان تلفات فیزیکی سیر را کاهش داد. در این مقاله، راهکارهای کاهش تلفات سیر خشک در مراحل برداشت و پس از برداشت ارائه شده است.