در سالهای اخیر، تولید و مصرف میوه کیوی بهدلیل ارزش غذایی زیاد آن، توسعه چشمگیری داشته است. در عین حال، با توجه به ماندگاری پایین میوه در طی انبارداری، صادرات آن با محدودیتهایی نیز مواجه شده است. بنابراین، تولیدکنندگان باید با شناخت و مدیریت عوامل مختلف، ضایعات پس از برداشت میوه را به حداقل برسانند. مجموعهای از عوامل قبل و پس از برداشت بر کیفیت و ماندگاری میوه کیوی تأثیرگذارند. از عوامل مهم پس از برداشت میتوان به زمان برداشت، نحوه صحیح حمل و نقل میوه، پیشخنککردن، دمای انبار، حفظ آب و سفتی بافت (برای جلوگیری از کاهش وزن)، میزان تنفس و تولید اتیلن اشاره کرد. میوه کیوی رقم هایوارد باید زمانی که میزان مواد جامد محلول کل به 5/6 درصد رسید، برداشت شود. انتخاب وسیله حمل و نقل مناسب میتواند آسیبهای مکانیکی محصول را کاهش دهد. قبل از حمل و نقل یا انبار در سردخانه، پیشخنککردن میتواند دمای باغ را از میوههای کیوی بگیرد. میوههای آلوده و آسیبدیده قبل از انبارداری باید حذف شوند. نگهداری میوه در دمای صفر درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 90 الی 95 درصد میتواند میزان تنفس و تولید اتیلن را کاهش دهد. همچنین، در این شرایط آب میوه حفظ شده و از کاهش وزن، کاهش سفتی بافت و پوسیدگی میوه کیوی نیز جلوگیری میشود. در نهایت، رعایت و کنترل تک تک این موارد با در نظر گرفتن اثرات برهمکنشی آنها، تا جایی که برای باغدار امکانپذیر باشد، میتواند باعث کاهش ضایعات میوه کیوی در طی انبارداری شود.